Gelegen op Place Crespin nr. 10, is het voormalige kapucijnenklooster helaas in 2012 afgebrand. Het is nu herontwikkeld tot particuliere woningen en werd gebouwd met stenen van het oude kasteel.
Grote privétuinen grenzen aan dit voormalige klooster.
Voor Louis Lagravère, gepassioneerd door archeologie en het lokale leven, “is het een uitzonderlijk monument en een Vicois-erfgoed dat verdween bij deze brand op Place Crespin 10”.
Het onthult dus de geschiedenis van dit pand:
In de XNUMXe eeuw hadden de kapucijner monniken twee kloosters: één in Auch en één in Nogaro.
Toen ze in Vic-Fezensac stopten, werden ze ontvangen door de weduwe Marie Cassaignolles, die hen uiteindelijk in 1738 het huis schonk dat op de plek stond die zojuist was afgebrand.
In 1750 ging pater Pascal naar Parijs, naar Madame De Pompadour en verkreeg van de koning de ruïnes van het Château Comtal (ten oosten van het oude ziekenhuis, een deel van de putten die het huidige Place Crespin is) en ook geld.
Hij bouwde met gratis materialen het klooster dat we vandaag kennen met de grote aangrenzende tuinen die uitkijken op de Avenue Edmond-Bergès en de kapel, waarvan d'Etigny in 1760 de eerste steen legde.
De monniken waren nooit erg talrijk, er woonden er slechts 3 of 4.
Tijdens de Revolutie bleven er twee over en in 1790-91 werden alle gebouwen verkocht als nationaal bezit.
Aan het begin van de 20e eeuw richtte de familie Bourdère een Armagnac-bedrijf op en Ferdinand Bourdère schilderde in de kamer op de eerste verdieping van zijn gebouw, die een concertzaal zou worden, een fresco op het grootste deel van de muur dat Place Crespin voorstelde. met zeer heldere kleuren.
Tegenwoordig is dit fresco volledig verdwenen in de brand. De andere familie die deze plek bewoonde waren de Brana-Collongues, in het noordelijke deel.
In 1940 kocht de heer Oblin, een Armagnac-handelaar, het grootste deel langs Place Crespin, ook wel “Les Capucins” genoemd, en dat in 1976 werd overgenomen door Jean Marchesin, die het ombouwde tot een slagerij.
Het noordelijke deel, aan de kant van de rue du 11-Novembre, dat intact is gebleven en dat de herinnering aan dit historische monument zal oproepen, behoort toe aan de familie Pupin.
Voor Louis Lagravère, gepassioneerd door archeologie en het lokale leven, “is het een uitzonderlijk monument en een Vicois-erfgoed dat verdween bij deze brand op Place Crespin 10”.
Het onthult dus de geschiedenis van dit pand:
In de XNUMXe eeuw hadden de kapucijner monniken twee kloosters: één in Auch en één in Nogaro.
Toen ze in Vic-Fezensac stopten, werden ze ontvangen door de weduwe Marie Cassaignolles, die hen uiteindelijk in 1738 het huis schonk dat op de plek stond die zojuist was afgebrand.
In 1750 ging pater Pascal naar Parijs, naar Madame De Pompadour en verkreeg van de koning de ruïnes van het Château Comtal (ten oosten van het oude ziekenhuis, een deel van de putten die het huidige Place Crespin is) en ook geld.
Hij bouwde met gratis materialen het klooster dat we vandaag kennen met de grote aangrenzende tuinen die uitkijken op de Avenue Edmond-Bergès en de kapel, waarvan d'Etigny in 1760 de eerste steen legde.
De monniken waren nooit erg talrijk, er woonden er slechts 3 of 4.
Tijdens de Revolutie bleven er twee over en in 1790-91 werden alle gebouwen verkocht als nationaal bezit.
Aan het begin van de 20e eeuw richtte de familie Bourdère een Armagnac-bedrijf op en Ferdinand Bourdère schilderde in de kamer op de eerste verdieping van zijn gebouw, die een concertzaal zou worden, een fresco op het grootste deel van de muur dat Place Crespin voorstelde. met zeer heldere kleuren.
Tegenwoordig is dit fresco volledig verdwenen in de brand. De andere familie die deze plek bewoonde waren de Brana-Collongues, in het noordelijke deel.
In 1940 kocht de heer Oblin, een Armagnac-handelaar, het grootste deel langs Place Crespin, ook wel “Les Capucins” genoemd, en dat in 1976 werd overgenomen door Jean Marchesin, die het ombouwde tot een slagerij.
Het noordelijke deel, aan de kant van de rue du 11-Novembre, dat intact is gebleven en dat de herinnering aan dit historische monument zal oproepen, behoort toe aan de familie Pupin.